Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς το
Σύλλογο
Εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Περιστερίου ¨Έλλη
Αλεξίου", τον
Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ, καθώς και προς τη Διευθύντρια
και το διδακτικό
προσωπικό του 41ου Δημοτικού Σχολείου Πριστερίου ...
για την
ουσιαστική
συμπαράστασή τους στο ζήτημα, που αντιμετωπίζω.
Είμαι πολύ συγκινημένη αλλά και χαρούμενη, γιατί
αποδεικνύεται ότι υπάρχουν
συνάνθρωποι, που με το υστέρημά τους κάνουν πράξη την
αλληλεγγύη και
προσφέρουν μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας. Η κίνηση αγάπης
και προσφοράς
προς τα τρία μου παιδιά, αλλά και σε εμένα, μου δίνει δύναμη
να αντιμετωπίσω την
ασθένειά μου, αλλά και με οπλίζει με αισιοδοξία, γιατί εκτός
από την αδιαφορία
και ατομισμό, υπάρχει και η άλλη πλευράς της ζωής, αυτή του
εθελοντισμού και
της σιωπηρής προσφοράς της καρδιάς. Τα παιδιά μου θα έχουν
να μιμούνται το
παράδειγμά σας και ελπίζω και εύχομαι να μπορούν κάποτε να
κάνουν κι εκείνα το
ίδιο για τους συνανθρώπους τους.
Τα λόγια μου φτωχά για να περιγράψουν τα συναισθήματά μου
και οι λέξεις μικρές
για να αποτυπώσουν τις σκέψεις μου. Θερμά σας ευχαριστώ!
Η μητέρα, που σας ευγνωμονεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου